บทบาทสมาชิกวุฒิสภา.....

เวลาประมาณ บ่ายโมงเศษของวันที่ 8 พฤษภาคม 2549 ท่านศักดา สืบไกรสร ผู้อำนายการการเลือกตั้งประจำจังหวัดนครพนม ได้แจ้งทางโทรศัพท์ว่าขณะนี้ คณะกรรมการการเลือกตั้งได้มีมติในการประชุม ครั้งที่ 51/2549 เมื่อวันที่30 เมษายน 2549 และ ครั้งที่ 54/2549 เมื่อวันที่ 4 พฤษภาคม 2549 ได้ประกาศผลการเลือกตั้งสมาชิกวุฒิสภาจำนวน 109 คนและมีเราด้วยในจำนวนนั้น ให้ไปรับหนังสือที่ กกต.จังหวัด เพื่อเดินทางเข้ารายงานตัวกรุงเทพในวันที่10พฤษภาคมนี้
0000หลังจากโทรศัพท์สิ้นเสียงจากปลายสาย ...ในสมองที่หนักอึ้งมานานวันเพราะความคิดสับสนขัดแย้ง...ว่าเราไม่เคยคิดชั่วไม่เคยคิดทำเรื่องนอกรีตผิดกฎหมายเลือกตั้ง...เราต้องบริสุทธิ์...เราต้องได้รับมติเห็นชอบจาก กกต.เหมือนยกสิ่งที่แบกหนักตลอดชีวิตออกจากตัว...เมื่อได้รับข่าวดี

สว.ที่อายุสั้นที่สุดในประเทศไทย...

00000พลเอกจารุภัทร เรืองสุวรรณ กรรมการการเลือกตั้ง ปฏบัติหน้าที่แทนกรรมการการเลือตั้ง... กู้ชีวิต กู้เกียรติภูมิศักดิ์ศรี...และความบริสุทธิ์...ออกหนังสือรับรองการได้รับเลือกตั้งเป็นสมาชิกวุฒิสภา...เลขที่ 62/2549 ความว่า...หนังสือฉบับนี้ให้ไว้เพื่อรับรองว่า นายอารมณ์ เวียงด้าน ได้รับเลือกตั้งเป็นสมาชิกวุฒิสภาเขตเลือกตั้งจังหวัดนครพนม ในการเลือกตั้งสมาชิกวุฒิสภา เมื่อวันที่ 19 เมษายน 2549 ให้ไว้ ณ วันที่ 9 พฤษภาคม พ.ศ.2549...มันคือใบการันตีว่าประชาชนจังหวัดนครพนมได้ลูกหลานจริงๆ...เป็นตัวแทนสมปรารถนา...ที่รอคอยมาหลายวัน...และนั่นคือเครื่องหมายประกาศว่า...ครูไก่...อารมณ์ เวียงด้าน...ลูกบ้านศรีเวินชัย คือตัวแทนของจังหวัดนครพนม...ที่จะไปทำงานให้ประเทศไทย...อำนาจ...วาสนา...มาถึงแล้ว ครูไก่ เอ๋ย...เหลือแต่ฝีมือและหน้าที่...ที่จะต้องแสดงออกมาให้ประจักษ์กับสายตาและ...ความหวังของผู้คน...ความที่เป็นคนบ้านนอกมีความมุ่งมั่น.. เติบโตมากับสภาพแวดล้อมของสังคมชนบทที่อบอุ่นเอื้ออาทร... พ่อที่เป็นครูมีความสนิทสนมกันมาก... พ่อเป็นคนดีของสังคมเป็นที่นับถือและเชิดชูของชาวบ้าน...พ่อจะสอนทุกเวลานาทีของการครองตน...ครองคน...ไม่ว่าเวลาไปหาปลากับพ่อ...เราเป็นคนพายเรือแจวเรือพ่อจะเป็นคนใส่เบ็ด...ใส่มอง(ตาข่ายดักปลา,อวน)...ทอดแห...อยู่หัวเรือ...พ่อจะให้ความรัก ความอ่อนโยน พ่อจะไม่พูดมากแต่พ่อจะสอนเรื่อยๆสอนทุกเรื่องที่เกี่ยวพันในแต่ละวัน...วันนี้ไม่มีพ่อ...มีแต่คำบอกสอนของพ่อที่ก้องอยู่ในหู...ลูกต้องเป็นคนดี...รู้จักบุญคุณคน...รู้จักความดีความชั่วแยกมันให้ออก...ทำอะไรทำให้ดีที่สุด...ให้สนุกกับงานที่ทำ...อย่าทำเพราะหวังสิ่งตอบแทน...ลาภที่ไม่ควรได้อย่าไปเกี่ยวข้อง...ต้องรู้จักบาปบุญคุณโทษ...ให้ซื่อสัตย์ต่อตนเองและผู้อื่นทั้งต่อหน้าและลับหลัง...ใหอดทนและเสมอต้นเสมอปลาย...พ่อไม่อยู่...เรายังมีแม่...มีญาติพี่น้อง...มีผู้มีพระคุณที่มอบโอกาสให้กับชีวิตเรา...และเราจะไม่ลืมคำของพ่อ...เราตั้งใจอย่างนั้น..