วันอังคารที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2552

สมาชิกวุฒิสภาจังหวัดนครพนม

0000จะเป็นฟ้าลิขิตหรือวงจรวิถีชีวิตขีดเส้นให้เดินตามนั้น....ลูกครูพา...ลูกยายหวล...หลานตาด่อง..ยายเหรียญ...โตมากับท้องนาและคุ้งน้ำสงคราม...จะได้รับเสียงสวรรค์จากพ่อแม่พี่น้องชาวจังหวัดนครพนม...ให้รับเกียรติเป็นตัวแทนไปดำรงคตำแหน่งอันทรงเกียรติ...ที่คนทั้งหลายใฝ่ฝันแต่ไปไม่ถึงฝัน...ชีวิตเราก็เหมือนฝัน...ฝันที่ไม่ใช่กลางแดดฝันลมๆแล้งๆแต่เป็นฝันที่เป็นจริง...ฝันที่สัมผัสได้ด้วยความจริง...คะแนนที่ไดรับฉันทานุมัติถึงแม้ไม่มากมายแต่ผลของมันช่างมีความหมายต่อชีวิตลูกบ้านนอกอย่างมากมาย..นายอารมณ์ เวียงด้าน เบอร์14 ได้ 47,639 คะแนน เป็นอันดับที่สองของผู้สมัครทั้ง 14 คน นำความฉงนสนเท่มาให้คนทั่วทั้งจังหวัดสงสัยว่า...มันเป็นไปได้อย่างไร...และมันเป็นใครที่บังอาจหักปากกาเซียนทางการเมือง...ของคนเมืองนี้ลงอย่างไม่มีตำราเล่มใดเขียนไว้...เสียงวิพากษืวิจารณ์...เสียงชม...เสียงก่นด่าของผู้เล่นพนันได้เสีย...มันช่างเป็นสิ่งมหัสจรรย์ที่ประวิติศาสตร์ต้องจารึกว่า...คนที่มีความมุ่งมั่นตั้งใจ...ทำงานแบบทุ่มเท..ไม่เห็นแก่ค่าตอบแทนใด..นอกจากทำเพราะรักในบ้านเกิด...ศรัทธาในงานที่ตัวเองทำ...ทุ่มเทสรรพกำลังที่มีตามอำนาจหน้าที่ที่ได้มา...ตอบสนองบุญคุณที่พี่น้องมอบหมายให้ด้วยความเต็มใจ...ผลที่ได้คือชัยชนะ...ประกอบกับศรัทธามหาชน...และพลังของทีมงาน ส.อบจ.นครพนม แกนนำทางการเมืองทุกหมู่บ้าน...โดยเฉพาะครูแก้ว...เพื่อนรัก ที่ช่วยผลักดันจนได้รับ...พลังศรัทธานั้นมา...แต่จะเอาไรแน่กับชีวิตที่มีลิขิตฟ้าลิขิตสวรรค์คอยบังคับและบงการอยู่เบื้องหลัง...ได้ชัยชนะมามาว่ายากแล้วการที่จะได้รับแต่งตั้งยังยากกว่า...เพราะถูกกำกับด้วยคนที่เรียกตัวเองว่า..กกต.(คณะกรรมการการเลือกตั้ง)หรือคณะที่คอยควบคุมการเลือกตั้งให้เป็นไปด้วยความยุติธรรม...บุคคลสาธารณะย่อมอยู่ในสายตาของคนทั่วไป...ขณะที่มีการสืบสวนสอบสวนข้อเท็จ...ข้อจริงบางอย่างที่ฝ่ายแพ้รุมฟ้องว่าเราทำผิดกฏหมายเลือกตั้ง...เพื่อนฝูง...ญาติมิตร...คนสนิทคนไม่สนิทไกล้ใกล...ต่างอยากรู้จัก สว.คนใหม่...มีคนเข้าออกบ้านไม่ขาดสาย...ฮึ.ฮึ.นี่แหละอำนาจ...

ไม่มีความคิดเห็น: